Στη 14^η συνάντηση, οι μαθητές γνώρισαν πτυχές του έργου μιας από τις πιο σπουδαίες προσωπικότητες όλων των εποχών, του Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Αρχικά, εξερεύνησαν ερωτήματα όπως:

• Γιατί χρειάζεται κανείς καθρέφτη για να διαβάσει κείμενά του;
• Τι θα συμβεί αν κοιτάξεις τον πίνακα της Μόνα Λίζα στα μάτια;
• Είναι άραγε το άνοιγμα των χεριών μας όσο και το ύψος μας; (Άνθρωπος του Βιτρούβιου)

Στη συνέχεια, τα παιδιά προσπάθησαν να κατασκευάσουν με μικρά ξυλάκια τη «γέφυρα του Da Vinci», η οποία σταθεροποιείται χωρίς πρόσθετη στήριξη ή συγκόλληση. Πιο συγκεκριμένα, δεκαπέντε γλωσσοπίεστρα τοποθετούνται με τέτοια διάταξη, ώστε να σχηματίζουν μια τοξωτή γέφυρα, η οποία μπορεί να σηκώσει αρκετά μεγάλο βάρος. Οι δεξιότητες που απαιτεί η κατασκευή της περιλαμβάνουν σίγουρα επιμονή, υπομονή και πολλαπλές αποτυχίες μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.

Έπειτα, με αφορμή τα επιτεύγματα του Λεονάρντο στον τομέα της μηχανικής, οι μαθητές παρατήρησαν τρία μοντέλα, οι μηχανισμοί των οποίων αξιοποιούνται και σε σύγχρονες κατασκευές. Έτσι, το μοντέλο ενός σφονδύλου, έγινε αφορμή να κατασκευάσουν ένα καρουζέλ και να γνωρίσουν τη φυγόκεντρο δύναμη. Ο μηχανισμός της κρεμαγιέρας βρήκε την εφαρμογή του στο σύστημα μιας γκαραζόπορτας με αισθητήρα απόστασης. Τέλος, παρατήρησαν πώς ένα πιστόνι μετατρέπει την περιστροφική σε ευθύγραμμη κίνηση μέσα από την κατασκευή μιας ρομποτικής τραμπάλας. Ουσιαστικά, έγινε η σύνθεση ενός λούνα παρκ με μηχανισμούς-παιχνίδια, των οποίων η δημιουργία οφείλεται στις εμπνεύσεις του εφευρετικού επιστήμονα.

Τέλος, για περαιτέρω εξερεύνηση της βιογραφίας και των επιτευγμάτων του Ντα Βίντσι, οι μαθητές δανείστηκαν σχετικά βιβλία με πλούσια εικονογράφηση και διαδραστικό περιεχόμενο.